De Droogenbroodroute (1847-1997)

Op 24 mei 1845 kwam in Londen de Société Anonyme des Chemins de fer de la Flandre Occidentale tot stand. Deze Engelse maatschappij engageerde zich om de spoorwegen aan te leggen die in de Belgische wet van 18 mei 1845 werden voorzien. Een van die geplande lijnen liep van Brugge naar Kortrijk.
In de lente van 1846 startten de eigenlijke werkzaamheden. Beetje bij beetje kwam tegen 14 juli 1847 het hele traject klaar. In die tijd verkeerde Vlaanderen volop in een diepe economische crisis. De jaren 1845 en volgende zijn bekend gebleven als de hongerjaren, het grootste dieptepunt dat Vlaanderen ooit in zijn geschiedenis meemaakte.
De lijn Brugge-Kortrijk bestaat in 1997 dus 150 jaar. Officieel is dat de Lijn 66, maar vele van onze voorouders, vooral in het zuidelijk gedeelte van West Vlaanderen, hadden het over de Droogenbroodroute. Bij de aanleg van deze spoorweg werden bijzonder lage lonen uitbetaald. Maar deze mensen hadden tenminste nog werk.
Het boek bevat een algemeen gedeelte, hoofdzakelijk geschreven door Frans Waeyaert en dr. Jean-Marie Lermyte, voorzitter van het West-Vlaams Verbond van Kringen voor Heemkunde, die ook verantwoordelijk waren voor de hele redactie van het boek.
In een tweede gedeelte komen alle gemeenten aan bod, waar de trein een stopplaats had of heeft. Daarvoor kon een beroep op heel wat heemkundigen worden gedaan. Dat was nodig ook, want de NMBS zelf beschikt over relatief weinig archief. Dank zij deze lokale vorsers kon een heel stuk spoorweggeschiedenis gereconstrueerd worden en bewaard blijven voor het nageslacht.